Раздзел 1

¹Павел, воляю Божаю апостал Іісуса Хрыста, святы́м, што ў Эфэсе, і ве́рным у Хрысце Іісусе:

²благадаць вам і мір ад Бога, Айца нашага, і Госпада Іісуса Хрыста.

³Благаславёны Бог і Айцец Госпада нашага Іісуса Хрыста, што благаславіў нас усякім духоўным благаславе́ннем на нябёсах у Хрысце,

⁴бо Ён выбраў нас у Ім раней за стварэнне свету, каб мы былі святымі і беззага́ннымі перад Ім у любові,

⁵прадвы́значыўшы нас для ўсынаўле́ння Сабе праз Іісуса Хрыста паводле жада́ння волі Сваёй,

⁶дзеля ўсхвале́ння ве́лічы благадаці Сваёй, якою Ён адары́ў нас ва Узлю́бленым,

⁷у Якім мы маем выкупле́нне Крывёю Яго, прабачэ́нне грахоў паводле багацця благадаці Яго,

⁸якую Ён шчодра явіў нам ва ўсякай праму́драсці і разуме́нні,

⁹адкрыўшы нам тайну волі Сваёй паводле жада́ння Свайго, якое Ён прадустанаві́ў у Ім,

¹⁰на здзяйсне́нне паўнаты́ часоў, каб з’ядна́ць усё нябеснае і зямное ў Хрысце, пад Ім як галавою;

¹¹у Ім мы і сталі спадкае́мцамі, бу́дучы прадвы́значанымі згодна з прадустанаўле́ннем Таго, Хто ўсё здзяйсня́е паводле рашэння волі Сваёй,

¹²каб паслужы́лі ўсхвале́нню ве́лічы Яго мы, якія і раней спадзява́ліся на Хрыста;

¹³у Ім і вы, пачуўшы слова ісціны, дабравесце спасення вашага, і ўвераваўшы ў Яго, пазначаны пячаццю абяцанага Духа Святога,

¹⁴Які ёсць залог спадчыны нашай, дзеля выкупле́ння здабы́тку Яго, дзеля ўсхвале́ння ве́лічы Яго.

¹⁵Таму і я, пачуўшы пра вашу веру ў Госпада Іісуса і пра любоў да ўсіх святых,

¹⁶не перастаю дзякаваць за вас Богу, памінаючы вас у малітвах сваіх,

¹⁷каб Бог Госпада нашага Іісуса Хрыста, Айцец славы, даў вам Духа прамудрасці і адкравення на спазнанне Яго,

¹⁸і прасвятліў вочы сэрца вашага, каб вы ведалі, у чым надзея паклікання Яго, і ў чым багацце славы спадчыны Яго для святых,

¹⁹і ў чым бязмерная веліч сілы Яго для нас, якія веруем праз дзеянне ўладарнай магутнасці Яго,

²⁰якую Ён праявіў у Хрысце, уваскрасіўшы Яго з мёртвых і пасадзіўшы праваруч Сябе на нябёсах,

²¹вышэй за ўсякае начальства, і ўладу, і сілу, і валадарства, і за ўсякае імя, называнае не толькі ў гэтым веку, але і ў будучым,

²²і усё пакары́ў пад ногі Яго, і паставіў Яго над усім, галавою Царквы,

²³якая ёсць Цела Яго, паўната Таго, Хто напаўняе ўсё ва ўсім.

 

Раздзел 2

¹І вас, мёртвых з-за злачы́нстваў і грахоў вашых,

²у якіх вы не́калі жылі паводле звы́чаю свету гэтага, па волі князя, які ўлада́рыць у паветры, — духа, які дзейнічае цяпер у сынах праціўле́ння,

³сярод якіх і мы ўсе не́калі жылі́ ў пажа́днасцях плоці нашай, выко́нваючы жаданні плоці і помыслаў, і былі́ па прыродзе дзе́цьмі гневу, як і астатнія,

⁴Бог, багаты міласцю, па вялікай любові Сваёй, якою Ён нас узлюбіў,

⁵і нас, мёртвых з-за злачы́нстваў, ажывіў разам з Хрыстом — благадаццю вы спасёныя —

⁶і ўваскрасіў з Ім і пасадзіў на нябёсах у Хрысце Іісусе,

⁷каб явіць у наступных вяках надзвыча́йнае багацце благадаці Сваёй добрасцю да нас у Хрысце Іісусе.

⁸Бо благадаццю вы спасёныя праз веру, і гэта не ад вас, гэта Божы дар:

⁹не за справы, каб ніхто не хваліўся.

¹⁰Бо мы — стварэнне Яго, мы створаны ў Хрысце Іісусе на добрыя справы, якія прадвы́значыў нам Бог выконваць.

¹¹Таму па́мятайце, што вы, не́калі язычнікі па плоці, якіх называлі неабрэ́занымі так званыя абрэ́заныя на плоці рукатворна,

¹²што вы былі́ ў той час без Хрыста, адчу́жаныя ад грамадства Ізраільскага і чужыя для запаветаў абяца́ння, не мелі надзеі і былі́ бязбожнікамі ў свеце;

¹³цяпер жа ў Хрысце Іісусе вы, якія некалі былі далёка, сталі блізкімі праз Кроў Хрыстову.

¹⁴Бо Ён — мір наш, Ён зрабіў з абодвух адно і зруйнава́ў сцяну́, якая падзяля́ла іх,

¹⁵скасава́ўшы варожасць Плоццю Сваёю, а закон запаведзяў — вучэннем, каб з двух ствары́ць у Сабе Самім аднаго новага чалавека, усталёўваючы мір,

¹⁶і ў адным целе прыміры́ць абодвух з Богам праз крыж, знішчыўшы варожасць на ім;

¹⁷і, прыйшоўшы, дабраве́сціў мір вам, далёкім і блізкім,

¹⁸таму што праз Яго мы, адны і другія, маем доступ у адным Духу да Айца.

¹⁹Дык вось, вы ўжо не чужы́нцы і не пры́хадні, а суграмадзя́не святых і дамача́дцы Бога,

²⁰усталява́ныя на падмурку апосталаў і прарокаў, маючы краевуго́льным каменем Самога Іісуса Хрыста,

²¹на якім уся пабудова, зла́джана ўзво́дзячыся, выраста́е ў святы храм у Госпадзе,

²²на якім і вы разам выбудо́ўваецеся ў жытло Божае ў Духу.

 

Раздзел 3

¹Дзеля гэтага я, Павел, стаў вя́знем Хрыста Іісуса за вас, язычнікаў.

²Вы, канешне, чулі пра дзе́янне благадаці Божай, дадзенай мне для вас,

³што мне праз адкравенне была абве́шчана тайна, як я ўжо пісаў коратка,

⁴з чаго вы, чытаючы, можаце даведацца пра маё разуменне тайны Хрыстовай,

⁵якая не была абве́шчана ранейшым пакаленням сыноў чалавечых, як цяпер адкрыта святым Апосталам Яго і прарокам праз Духа Святога,

⁶што язычнікі — сунаследнікі, і члены адзінага цела, і супольнікі абяцання Яго ў Хрысце Іісусе праз дабравесце,

⁷служы́целем якога я стаў паводле дару благадаці Божай, дадзенай мне праз дзеянне сілы Яго.

⁸Мне, найменшаму з усіх святых, была́ дадзена благадаць гэтая — дабравесціць язычнікам неспасціжнае багацце Хрыстова

⁹і высветліць для ўсіх, у чым задума тайны, скрытай адвеку ў Богу, Які стварыў усё Іісусам Хрыстом,

¹⁰каб цяпер начальствам і ўладам на нябёсах стала вядомай праз Царкву разнастайная прамудрасць Божая,

¹¹паводле спрадвечнага вызначэ́ння, якое Ён здзе́йсніў у Хрысце Іісусе, Госпадзе нашым,

¹²у Якім мы маем адвагу і надзейны доступ праз веру ў Яго.

¹³Таму прашу не па́даць духам з-за маіх дзеля вас пакут, бо яны — слава ваша.

¹⁴Дзеля гэтага схіля́ю калені мае́ перад Айцом Госпада нашага Іісуса Хрыста,

¹⁵ад Якога ўсякі род на нябёсах і на зямлі ма́е найменне, —

¹⁶каб Ён даў вам, паводле багацця славы Сваёй, трывала ўмацавацца Духам Яго ва ўну́траным чалавеку,

¹⁷каб Хрыстос усяліўся праз веру ў сэ́рцы вашы; каб вы, укараніўшыся і ўмацава́ўшыся ў любові,

¹⁸маглі з усімі святымі ўспрыня́ць, што́ ёсць шырыня, і даўжыня, і глыбіня, і вышыня,

¹⁹і спазнаць вышэйшую за пазна́нне любоў Хрыстову, каб вам напоўніцца ўсёю паўнатою Божаю.

²⁰А Таму, Хто сілаю, якая дзейнічае ў нас, можа зрабіць непараўнальна больш за ўсё, чаго мы просім ці пра што думаем, —

²¹Яму слава ў Царкве ў Хрысце Іісусе ва ўсе роды з веку ў век. Амінь.

 

Раздзел 4

¹Дык вось, я, вязень у Госпадзе, прашу вас жыць дастойна паклі́кання, да якога вы заклі́каны,

²з усёй пакорнаму́драсцю і лаго́днасцю, з доўгацярплі́васцю, падтрымліваючы адзін аднаго з любоўю,

³стараючыся захоўваць адзінства духу ў саюзе міру.

⁴Адно цела і адзін дух, як вы і закліканы да адной надзеі вашага паклікання;

⁵адзін Гасподзь, адна вера, адно хрышчэнне,

⁶адзін Бог і Айцец усіх, Які над усімі, і праз усіх, і ва ўсіх нас.

⁷А кожнаму з нас да́дзена благадаць ў меру дару Хрыстовага.

⁸Таму сказана: «узышоўшы на вышыню, Ён паланіў палон і даў дары людзям».

⁹А «узышоў» — што́ азначае, як не тое, што Ён і сышоў спачатку у прадонныя месцы зямлі́

¹⁰Той, Хто сышоў, Ён жа і ўзышоў вышэй за ўсе нябёсы, каб напоўніць усё.

¹¹І Ён паставіў адных апосталамі, другіх прарокамі, іншых дабравеснікамі, іншых пастырамі і настаўнікамі,

¹²для ўдаскана́лення святых, дзеля справы служэння, дзеля будавання Цела Хрыстовага,

¹³пакуль усе прыйдзем у адзінства веры і спазнання Сына Божага, у мужа дасканалага, у меру ўзросту паўнаты́ Хрыстовай;

¹⁴каб мы больш не былі дзе́цьмі, якіх хістае і носіць усякі вецер вучэння праз падман людскі, праз хітрасць, уводзячы ў аблуду,

¹⁵а каб, жывучы ў ісціне і любові, усе ўзрасталі ў Таго, Хто з’яўляецца галавою, — у Хрыста,

¹⁶з Якога ўсё цела, склада́ючыся і злуча́ючыся усялякімі ўзмацня́льнымі сувязямі, пры дзеянні ў сваю меру кожнай асобнай часткі, расце для будавання самога сябе ў любові.

¹⁷Таму я гэта кажу і сведчу ў Госпадзе, каб вы больш не рабілі, як робяць астатнія народы ў ма́рнасці розуму свайго,

¹⁸маючы азмро́чанае разуме́нне, адчу́жаныя ад жыцця Божага з-за свайго няве́дання, з-за акамяне́ласці сэрца свайго;

¹⁹яны, дайшоўшы да бясчуласці, аддалі сябе саміх распусце, каб ненасытна рабіць усякую брыдоту.

²⁰А вы не так спазналі Хрыста,

²¹паколькі вы чулі пра Яго і ў Ім навучыліся — таму што ісціна ў Іісусе —

²²скінуць з сябе старога, паводле ранейшага ладу жыцця, чалавека, які згнівае ў падманных пажа́днасцях,

²³а абнавіцца духам розуму вашага

²⁴і апрану́цца ў новага чалавека, створанага па Богу, у праведнасці і святасці ісціны.

²⁵Таму, адкінуўшы хлусню, гаварыце праўду кожны бліжняму свайму, бо мы адзін аднаму члены.

²⁶Гневаючыся, не грашыце: сонца няхай не заходзіць пры гневе вашым;

²⁷і не давайце месца дыявалу.

²⁸Хто краў, больш няхай не кра́дзе, а лепш няхай працуе, ствараючы сваімі рукамі дабро, каб меў з чаго даць таму, хто ў нястачы.

²⁹Ніякае гнілое слова няхай не выходзіць з вуснаў вашых, а толькі добрае для настаўле́ння ў веры, каб яно прыносіла благадаць тым, хто слухае.

³⁰І не засмучайце Святога Духа Божага, пячаццю Якога вы былі пазначаны для дня выкуплення.

³¹Усякае раздражне́нне, і ярасць, і гнеў, і крык, і блюзнерства няхай будуць вы́нішчаны сярод вас, разам з усякаю злобаю;

³²але будзьце адзін да аднаго добрымі, спага́длівымі, прабачайце адзін аднаму, як і Бог у Хрысце прабачыў вам.

 

Раздзел 5

¹Дык вось, будзьце перайма́льнікамі Бога, як дзеці ўзлю́бленыя,

²і жывіце ў любові, як і Хрыстос узлюбіў нас і аддаў Сябе за нас у прынашэнне і ахвяру Богу як пах водарны.

³А блуд і ўсялякая нечыстата́ або хцівасць не павінны нават зга́двацца сярод вас, як гэта ма́е быць у святых;

⁴таксама бессаромнасць і бязглу́здыя размовы ці непрысто́йныя жарты — гэта нягожа, а лепш падзяка;

⁵бо тое ведайце, што ніякі блуднік, альбо нячысты, альбо хцівец, гэта значыць ідаласлужыцель, не ма́е спадчыны ў Царстве Хрыста і Бога.

⁶Няхай ніхто не падманвае вас пустымі словамі, бо за гэта прыходзіць гнеў Божы на сыноў праціўлення:

⁷дык не майце нічога супольнага з імі.

⁸Вы калісьці былі цемраю, а цяпер — святло ў Госпадзе: паводзьце сябе, як дзеці святла,

⁹бо плод Духа — ва ўсякай добрасці, праведнасці і ісціне;

¹⁰распазнавайце, што́ даспадобы Богу,

¹¹і не ўдзельнічайце ў бясплодных справах цемры, а, наадварот, выкрывайце.

¹²Бо пра тое, што яны тайна робяць, сорамна і гаварыць.

¹³А ўсё вы́крытае робіцца яўным ад святла, бо ўсё, што робіцца яўным, — гэта святло;

¹⁴таму ска́зана: «устань, хто спіць, і ўваскрэсні з мёртвых, і асве́тліць цябе Хрыстос».

¹⁵Дык глядзіце, наколькі асцярожна вы паводзіце сябе, будзьце не як неразумныя, а як мудрыя,

¹⁶даражыце часам, бо дні ліхія.

¹⁷Таму не будзьце неразва́жнымі, а спасціга́йце, у чым воля Божая.

¹⁸І не ўпівайцеся віном, ад якога бывае распуснасць; а напаўняйцеся Духам,

¹⁹звяртаючыся адзін да аднаго псалмамі, і гімнамі, і песнямі духоўнымі, спяваючы і апяваючы ў сэрцах вашых Госпада,

²⁰дзякуючы заўжды за ўсё Богу і Айцу, у імя Госпада нашага Іісуса Хрыста,

²¹падпарадко́ўваючыся адзін аднаму ў страху Божым.

²²Жонкі, падпарадкоўвайцеся сваім мужам, як Госпаду,

²³бо муж ёсць галава жонкі, як і Хрыстос — галава Царквы, і Ён жа Спасіцель цела.

²⁴Але як Царква падпарадкоўваецца Хрысту, так і жонкі сваім мужам ва ўсім.

²⁵Мужы, любі́це сваіх жонак, як і Хрыстос узлюбіў Царкву і аддаў Сябе за яе,

²⁶каб асвяціць яе, ачы́сціўшы ў купелі воднай праз слова;

²⁷каб паставіць яе перад Сабой як слаўную Царкву, якая не ма́е пля́мы, ці зага́ны, ці чаго-небудзь падобнага, а каб яна была святой і бездакорнай.

²⁸Так павінны мужы любі́ць сваіх жонак, як свае целы: хто лю́біць сваю жонку, той лю́біць самога сябе.

²⁹Бо ніхто ніколі не меў нянавісці да сваёй плоці, а корміць і грэе яе, як і Гасподзь Царкву,

³⁰таму што мы члены Цела Яго, ад плоці Яго і ад касцей Яго.

³¹Таму пакіне чалавек бацьку свайго і маці і прыле́піцца да жонкі сваёй, і будуць двое адной плоццю.

³²Тайна гэтая вялікая; а гавару я ў адносінах да Хрыста і да Царквы.

³³Так кожны з вас няхай лю́біць сваю жонку, як самога сябе; а жонка няхай баіцца свайго мужа.

 

Раздзел 6

¹Дзеці, слухайцеся ў Госпадзе бацькоў вашых, бо гэта праведна.

²«Шануй бацьку твайго і маці» — гэта першая запаведзь з абяцаннем:

³«каб добра табе было і ты доўга жыў на зямлі».

⁴І вы, бацькі, не раздражня́йце дзяцей вашых, а выхоўвайце іх у вучэнні і настаўле́нні Гасподнім.

⁵Рабы, слухайцеся гаспадароў сваіх па плоці са стра́хам і трымце́ннем, у прастаце́ сэрца вашага, як Хрыста,

⁶слу́жачы не напака́з, як чалавекаўго́днікі, а як рабы́ Хрыста, выко́нваючы волю Божую ад душы,

⁷шчыра слу́жачы, як Госпаду, а не як лю́дзям,

⁸ведаючы, што кожны, ці то раб, ці свабодны, калі зробіць нешта добрае, тое ж атрымае ад Госпада.

⁹І вы, гаспадары, рабіце ім тое самае, стрымлівайце суровасць, ведаючы, што і над вамі самімі, і над імі ёсць на нябёсах Гасподзь, Які не зважа́е на асобы.

¹⁰Нарэшце, браты мае, умацоўвайцеся ў Госпадзе і ў магутнасці сілы Яго;

¹¹апрані́цеся ва ўсе даспехі Божыя, каб маглі вы супрацьстая́ць кава́рству дыявала;

¹²бо змаганне наша не супраць крыві і плоці, а супраць начальстваў, супраць улад, супраць сусветных уладароў цемры веку гэтага, супраць злых духаў паднябесных.

¹³Дзеля гэтага вазьміце ўсе даспехі Божыя, каб маглі вы супрацьста́ць у дзень ліхі і, усё адолеўшы, выстаяць.

¹⁴Так што станьце, падпераза́ўшы сябе ісцінай і апрануўшы браню праведнасці,

¹⁵і абуўшы ногі ў гатоўнасць дабраве́сціць мір;

¹⁶а перш за ўсё вазьміце шчыт веры, якім вы зможаце пагасіць усе распа́леныя стрэлы злога;

¹⁷і шлем спасення вазьміце, і меч духоўны, які ёсць слова Божае;

¹⁸усякаю малітваю і прашэннем маліцеся ва ўсякую пару́ духам і пра гэта дбайце з усёй цярплівасцю і прашэннем за ўсіх святых

¹⁹і за мяне, каб мне да́дзена было́ слова — вуснамі маімі з адвагаю не́сці тайну дабраве́сця,

²⁰паслом якога я з’яўляюся ў аковах, каб я адважна прапаведаваў, як мне і належыць.

²¹А каб і вы ведалі, што́ са мною і што́ я раблю, усё паведаміць вам Ціхік, узлю́блены брат і верны ў Госпадзе служыцель,

²²якога я і паслаў да вас дзеля таго, каб вы даведаліся пра нас і каб ён суце́шыў сэ́рцы вашы.

²³Мір братам і любоў з вераю ад Бога Айца і Госпада Іісуса Хрыста.

²⁴Благадаць з усімі, хто любіць Госпада нашага Іісуса Хрыста непарушна. Амінь.